بازگشت
طواف دل
خواجه عبداله (احرار) خواجه عبداله (احرار)

دل ِ پــاک و صــفا اسـت مـنبع انـــوار رحـمـانـی

چنین دل ها بود روشـن هـمیش از فیض سبحانی

 

دلی پـاکـان بـود چــون چشـمـۀ فیضان لطف حق

که آب زنـدگی جـاریـست در آن از فـضـل یـزدانی

 

بگِـردِ اینچنین دل هـا بگــرد! تا زنــده دل گــردی

حـیات جـاویـدان گـرگـفته انـد، اینـست اگــر دانـی

 

جـهـان معـنوی خـواهـی، طـواف دل بکـن دایــم!

که تا یابی رموز هـر سخن را چون سخـن دانـی

 

دل مـؤمـن مکان حق بـود بر قــول پیغـمـبر (ص)

به خـرسندیی دلهـا کـوش! که اینـست کارعـرفانی

 

بـجـز از خـدمـت دلـهـا نـبـاشـــد کـــار صاحـبــدل

طــواف دل کــنـد آنکـس، که دارد ذکــر پنهـانـی

 

بدل گـفـتم چی میخواهی از این دنیا و ما فـیهـا؟

جوابم گـفت هوشـدار! تا کـسی را دل نـرنـجـانی

 

ز تعمیر دلـت بگـذر، زراحـت دور بـاش (احرار)!

که بی رنج نیست هیچ راحت،وگنج پنهان به ویرانی

 

 

با احترام،

May 28, 2011

 


May 29th, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان